"La Iglesia dice que la Tierra es plana, pero yo sé que es redonda porque veo su sombra en la Luna y tengo mas fe en una sombra que en la Iglesia". Fernando de Magallanes.
Ia
hilabete bat pasa da jada aita santu berria izendatu zenetik: Francisco I.
TVE1ek igorritako “Habemus Papam” albistegia 7,8 milioi pertsona baino gehiagok
ikusi zuten. Telebistan ez zegoen beste albisterik, mundua geldituko balitz
bezala.
Erlijioa
kulturaren parte izan daiteke, erlijioa soilik ez da kaltegarria, eliza da
kaltegarria dena. Hauek ditugu elizaren buru dugun gizon honen, moral eta
etikari dagokionez oso zintzoa den elizaren ordezkariaren eta ordezkaria
izateagatik beste pertsonak baino eskubide gehiago dituen pertsonaren hitzak: “Las mujeres son naturalmente ineptas para
ejercer cargos políticos” “El orden natural y los hechos nos enseñan que el
hombre es el ser político por excelencia; las escrituras nos demuestran que la
mujer siempre es el apoyo del hombre pensador y hacedor, pero nada más que
eso.” Hau entzunda, mundu honetako biztanle guztiok zalantzan jarri beharko
genuke aita santuaren postu hau.
Francisco
lehenengoaz hitz egiten dugu gaurkotasun izugarria duen gaia delako baina norbaitek
ez al du gogoratzen duela hiru urte Haitik sufritu zuena? Honen aurrean,
Donostiako apezpiku Jose Ignazio Munilla honako hau esan zuen: "Hay males mayores que lo de Haití,
como nuestra situación espiritual".
Honetaz
gain, Tenerifeko apezpikuak, Bernardo Alvarezek, hurrengoa esan zuen adingabeen
abusuaren inguruan: “No hay que confundir la homosexualidad como necesidad
existencial con la que es practicada como vicio. La persona [la] practica como
puede practicar el abuso de menores”; “Si te descuidas, te provocan” (13 urteko haurrei erreferentzia eginez).
Gizartea
aurrera doa, eboluzioa aurrera doa, eta horrelako pentsamenduak dituzten
pertsonak entzuten jarraitzen ditugu, batzuk larunbat edo igandero. Gure
seme-alabek elizaren parte izatea uzten dugu, guk horren parte izan garen
moduan (baiatu, jaunartu ta ezkondu garen momentutik, esaterako).
Langabezia
gora eta behera, negozioak bertan behera, hezkuntza eta osasunean izugarrizko
murrizketak eta abar dira gaur egungo “krisiaren” ondorio latzak. Eta
biztanleria osoak “krisi” hori jasaten duen bitartean, estatuak urtero eliza
katolikoari 11 mila milioi euro eskaintzen dizkio eta, gainera, goazen igandero
mezatara eta bertan diru gehiago uztera. Izugarria.
Orain,
bakoitzak hausnartu dezala, bakoitzak pentsa dezala zertan datzan hainbeste
botere duen instituzio hau eta bakoitzak erabaki dezala zer eskaintzen dion
elizari. Ondoren hitz egingo dugu moral eta etikaz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario